Bardzo martwy sezon

„…Reportaże, że proszę siadać! Tu się skrzy od towarzyskiej zgrywy (…). Ale też snuje się ze smutkiem jak pijany facet w fufajce. Bo to jest książka o życiu poza strzeżonym apartamentowcem”.

Reportaż z wyprawy do miejsc, które zawsze leżą nie po drodze. Literacki obraz Polski absolutnie zwyczajnej, a jednocześnie takiej, którą mało kto dostrzega, a z pewnością mało kto się nią zachwyca.

Szczęście – kto nie chce go mieć. Czym jednak ono jest? – na to pytanie próbuje dać odpowiedź Paweł Reszka w swoich reportażach. Żadnych oczywistości, żadnych banałów. Samo życie.

Bohaterka reportaży Lidii Ostałowskiej nie śmieje się bez powodu. Nie oświetla jej blask fleszy. Mało kto chce o niej pamiętać. To Polska drugiej kategorii. Niechciana. Do bólu prawdziwa.

Reportaże, które ujawniają niewygodną prawdę o polskim rynku pracy. Opowiadają historie tych, którzy w 1989 r. zostali siłą wtłoczeni w nowy model gospodarczy, i tych, których ukształtował dziki, nadwiślański kapitalizm lat 90. Niepewność jutra, spychający w ubóstwo wyzysk, pogarda dla słabszych i frustracja tworzą gorzką opowieść o codzienności milionów Polaków.

Znakomita antologia, na którą składają się teksty non-fiction młodego reporterskiego pokolenia. O dzisiejszej Polsce w stanie emocjonalnego rozchwiania, coraz bardziej zantagonizowanej, ale wciąż jednej, piszą m.in. Rejmer, Szczerek, Wlekły, Kicińska.

Polska po ’89 widziana z Pomorza. Uniwersalna jak tabletka na każdą dolegliwość, ale… bólu nie koi. „Polska Łazarewicza nie mówi, ale wyje wszystkimi namiętnościami” – Marcin Kącki

Lata 90. w Polsce to jedna z najciekawszych dekad XX w. Z jednej strony dziki kapitalizm i szybki awans społeczny, z drugiej zachłyśnięcie się zachodnim stylem życia i rosnące bezrobocie. Czy nasz sentyment do tych czasów jest uzasadniony? Czy na pewno pamiętamy, jak wyglądały naprawdę? Zbiór reportaży Michała Matysa i Piotra Lipińskiego jak soczewka skupia w sobie największe kurioza tego dziesięciolecia.

Beata Chomątowska tworzy w swej książce miejską historię pamięci i zapomnienia – fascynującą kronikę miejsca, które zostało zmiecione z powierzchni ziemi, a potem odrodziło się na własnych gruzach.

Zbiór reportaży będących zapisem bieżących chwil, ale zarazem mówiących o wydarzeniach szczególnych, które wpłynęły na bieg historii Europy Wschodniej i których konsekwencje odczuwamy do dziś.

Reportaże z punktu widzenia dumnych niższych sfer. Czterdzieści pięć krótkich kawałków literatury faktu – krotochwile, tragedie, kryminały, komedie i „zaangażowańce społeczne”. Wyłania się z nich kolorowy i awanturniczy obrazek naszego nieprzewidywalnego kraju.

Piętnaście reportażowych opowieści o biedzie i bogactwie, głupocie i swego rodzaju mądrości, butnej młodości i mało rozumiejącej starości. Lektura inteligenta i zabawna, cierpka i uszczypliwa.

Mocny jak nokaut debiut powieściowy autora kultowych reportaży „Dysforia. Przypadki mieszczan polskich”. Jeśli jesteś w drodze do dyskontu albo do modnej galerii. Jeśli pijesz piwo do biesiadnej TV albo wino przy muzyce klasycznej. Jeśli nie starcza ci do pierwszego albo kupujesz nowe auto. Jeśli jesteś prawdziwym Polakiem albo polactwem gardzisz. Trzymaj się z dala od tej książki!

Mocny jak nokaut debiut powieściowy autora kultowych reportaży „Dysforia. Przypadki mieszczan polskich”. Jeśli jesteś w drodze do dyskontu albo do modnej galerii. Jeśli pijesz piwo do biesiadnej TV albo wino przy muzyce klasycznej. Jeśli nie starcza ci do pierwszego albo kupujesz nowe auto. Jeśli jesteś prawdziwym Polakiem albo polactwem gardzisz. Trzymaj się z dala od tej książki!

Co łączy obyczaje seksualne rybaków znad Jeziora Wiktorii, zabijanie lesbijek w RPA i samobójczą pracę na giełdzie tytoniowej w Malawi? Niniejszy reportaż porusza wiele równie intrygujących kwestii.