Bardzo martwy sezon

„…Reportaże, że proszę siadać! Tu się skrzy od towarzyskiej zgrywy (…). Ale też snuje się ze smutkiem jak pijany facet w fufajce. Bo to jest książka o życiu poza strzeżonym apartamentowcem”.

Reportaż z wyprawy do miejsc, które zawsze leżą nie po drodze. Literacki obraz Polski absolutnie zwyczajnej, a jednocześnie takiej, którą mało kto dostrzega, a z pewnością mało kto się nią zachwyca.

Szczęście – kto nie chce go mieć. Czym jednak ono jest? – na to pytanie próbuje dać odpowiedź Paweł Reszka w swoich reportażach. Żadnych oczywistości, żadnych banałów. Samo życie.

Reportaż autorki, która nie boi się zabrudzić sobie rąk ani nie waha się stawiać trudnych pytań. Książka Jeleny Kostiuczenko ma moc nokautu. To nie tylko opowieść o mieszkańcach Rosji pozostawionych samych sobie, to diagnoza źle działającego świata, w którym zanikają więzi międzyludzkie, solidarność i mechanizmy wzajemnego wsparcia.

Bohaterka reportaży Lidii Ostałowskiej nie śmieje się bez powodu. Nie oświetla jej blask fleszy. Mało kto chce o niej pamiętać. To Polska drugiej kategorii. Niechciana. Do bólu prawdziwa.

Reportaże, które ujawniają niewygodną prawdę o polskim rynku pracy. Opowiadają historie tych, którzy w 1989 r. zostali siłą wtłoczeni w nowy model gospodarczy, i tych, których ukształtował dziki, nadwiślański kapitalizm lat 90. Niepewność jutra, spychający w ubóstwo wyzysk, pogarda dla słabszych i frustracja tworzą gorzką opowieść o codzienności milionów Polaków.

„Od czasu Białoszewskiego nic mi takiej radości czytania nie dało. Przecież to jest lepsze niż Białoszewski połączony z reportażem typu «byliśmy głupi». Piotr Marecki pojechał w Polskę […] i napisał najważniejszą książkę o Polsce od dawna. Czytam i czytam, i nie mogę się oderwać. I super zdjęcia też. To będzie hit” – Ziemowit Szczerek

Znakomita antologia, na którą składają się teksty non-fiction młodego reporterskiego pokolenia. O dzisiejszej Polsce w stanie emocjonalnego rozchwiania, coraz bardziej zantagonizowanej, ale wciąż jednej, piszą m.in. Rejmer, Szczerek, Wlekły, Kicińska.

Polska po ’89 widziana z Pomorza. Uniwersalna jak tabletka na każdą dolegliwość, ale… bólu nie koi. „Polska Łazarewicza nie mówi, ale wyje wszystkimi namiętnościami” – Marcin Kącki

Lata 90. w Polsce to jedna z najciekawszych dekad XX w. Z jednej strony dziki kapitalizm i szybki awans społeczny, z drugiej zachłyśnięcie się zachodnim stylem życia i rosnące bezrobocie. Czy nasz sentyment do tych czasów jest uzasadniony? Czy na pewno pamiętamy, jak wyglądały naprawdę? Zbiór reportaży Michała Matysa i Piotra Lipińskiego jak soczewka skupia w sobie największe kurioza tego dziesięciolecia.

Reportaże z punktu widzenia dumnych niższych sfer. Czterdzieści pięć krótkich kawałków literatury faktu – krotochwile, tragedie, kryminały, komedie i „zaangażowańce społeczne”. Wyłania się z nich kolorowy i awanturniczy obrazek naszego nieprzewidywalnego kraju.

Piętnaście reportażowych opowieści o biedzie i bogactwie, głupocie i swego rodzaju mądrości, butnej młodości i mało rozumiejącej starości. Lektura inteligenta i zabawna, cierpka i uszczypliwa.

Mocny jak nokaut debiut powieściowy autora kultowych reportaży „Dysforia. Przypadki mieszczan polskich”. Jeśli jesteś w drodze do dyskontu albo do modnej galerii. Jeśli pijesz piwo do biesiadnej TV albo wino przy muzyce klasycznej. Jeśli nie starcza ci do pierwszego albo kupujesz nowe auto. Jeśli jesteś prawdziwym Polakiem albo polactwem gardzisz. Trzymaj się z dala od tej książki!

Mocny jak nokaut debiut powieściowy autora kultowych reportaży „Dysforia. Przypadki mieszczan polskich”. Jeśli jesteś w drodze do dyskontu albo do modnej galerii. Jeśli pijesz piwo do biesiadnej TV albo wino przy muzyce klasycznej. Jeśli nie starcza ci do pierwszego albo kupujesz nowe auto. Jeśli jesteś prawdziwym Polakiem albo polactwem gardzisz. Trzymaj się z dala od tej książki!

Druga powieść finalisty Nagrody Literackiej „Nike” za epopeję narodową „Prymityw”. Pierwszy w Polsce złowieszczy sriler psychologiczno-polityczny dziejący się w kieszonkowym środowisku. Nie mów, że ta książka nie jest dla ciebie, skoro jest o nas wszystkich. Przetrwać to jedno, ale co dalej? Wartało by przeczytać.

Druga powieść finalisty Nagrody Literackiej „Nike” za epopeję narodową „Prymityw”. Pierwszy w Polsce złowieszczy sriler psychologiczno-polityczny dziejący się w kieszonkowym środowisku. Nie mów, że ta książka nie jest dla ciebie, skoro jest o nas wszystkich. Przetrwać to jedno, ale co dalej? Wartało by przeczytać.