Grobowiec Lenina

Zbiór reportaży, znanej dziennikarki TVP. Prezentuje losy ludzi zdumiewających, jak czasy, w którym przyszło im żyć, i odsłania cząstkę „nieuchwytnej rosyjskiej duszy”.

Reporterska relacja, która zbiera osobiste historie tych, którzy ćwierć wieku po upadku ZSRR wciąż marzą o normalności, o posiadaniu paszportów, które pozwolą im swobodnie podróżować, o walucie, która ma jakąś wartość, o reprezentacjach startujących w mistrzostwach i igrzyskach na takich samych prawach jak inni, a przede wszystkim – o pokoju.

Reportaże, w których znana dziennikarka, wychodząc od losów poszczególnych ludzi, opisuje kolonizację rosyjską, sowietyzację, a następnie rozpad ZSRR i transformację krajów Azji Środkowej.

Pisana „na gorąco”, w trakcie wydarzeń, których jesteśmy świadkami, książka o trudnym sąsiedztwie ukraińsko-rosyjskim, o przyczynach obecnego konfliktu, jego przebiegu i możliwych konsekwencjach.

Wyprawa opłotkami najnowszej historii Ukrainy, przez tworzące się państwo – jego meandry i sprzeczności. Szczerek podejmuje próbę zrozumienia coraz bardziej skomplikowanej ukraińskiej układanki.

Reportaż rekomendowany przez samego Ziemowita Szczerka. Oddaje głos buńczucznym watażkom, kobietom pozbawionym przez śmierć najbliższych, tym, którzy stracili wszystko, i tym, którzy nagle zyskali, tym o nastawieniu prorosyjskim i tym – proukraińskim, donbaskim „patriotom”, aby znaleźć odpowiedź na pytanie: co wydarzyło się w Doniecku po ucieczce Janukowycza z Kijowa.

Poznawanie Rosji przypomina otwieranie matrioszki. Pierwsza lalka jest duża, kolorowa i przykuwa uwagę. Druga, nieco drobniejsza, zawiera subtelne zmiany różniące ją od pierwszej. Trzecia może wydawać się brzydka, a czwarta zachwyci nas urodą. Na piątą nie zwrócimy uwagi, ale szóstą będziemy oglądać z wielkim zainteresowaniem. I tak aż do ostatniej, najmniejszej laleczki, która jest naga, bez wizerunków i ozdób. Niektórzy nazywają ją duszą matrioszki. Poznając Rosję, również odkrywamy jej kolejne warstwy. Nie każda z odsłon wywołuje entuzjazm. Bywa tak, że przez długi czas nie mamy odwagi zajrzeć głębiej. Wątpię też, aby kiedykolwiek nam się udało dotrzeć do tej najmniejszej, nagiej laleczki. Jak mawiają Rosjanie: „Rosji nie da się ogarnąć rozumem – w Rosję trzeba wierzyć”.

Antologia, która zbiera teksty czołowych reporterów „Dużego Formatu” i stawia przewrotne pytanie, czy reportaż jest w obecnych czasach nonsensem, czy może mówi więcej niż informacja, nawet obrazkowa.

14 czerwca 2007 r. skończyła się w Bułgarii tradycja tańczących niedźwiedzi. Historia uwolnionych zwierząt znajduje zaskakującą kontynuację w dziejach naszego wychodzenia z komunizmu. Witold Szabłowski przygląda się niedźwiedziom w Bułgarii, które na nowo uczą się wolności, wędruje po krajach, które wciąż na wolność czekają, a także po tych, które mają jej nadmiar. Wyczuwa przy tym doskonale puls naszych czasów i stwarza genialną metaforę epoki nowej ucieczki od wolności.

Co zostało z idei porywających ludzi zgromadzonych na placu Tahrir czy l’avenue Bourghiba? Książka o arabskiej Pasji, z całym bogactwem dwuznaczności kryjących się w tym pojęciu.

Opowieści o 11 legendach brazylijskiej piłki i zarazem podróż przez historię i teraźniejszość futbolu – w towarzystwie i pod przewodnictwem jednego z najlepszych polskich znawców tej dziedziny sportu.