Pełen sarkazmu, ironii i absurdu, a jednocześnie przejmujący i realistyczny obraz emigracji, ksenofobii i chciwości, która drzemie w każdym z nas. Dziunia nadal mocuje się ze swoim losem i wciąż samot...
Dziunia wciąż mocuje się ze swoim losem. Samotna, po omacku szuka szczęścia i zrozumienia… Druga część szorstkiej opowieści, w której sarkazm i ironia maskują życiowe tragedie dorosłej już bohaterki.
Niechciane dziecko nastoletnich rodziców, którego nikt nie kocha. Jak z takim bagażem wchodzić w dopiero zaczynające się życie? Dziunia da sobie radę...