Sens istnienia Związku Radzieckiego uzasadniała zawsze rozbudowana państwowa mitologia. Jedną z jej odmian był tworzony, z wysiłkiem podtrzymywany i wielokrotnie rewidowany mit „wielkiego dowódcy”.
„Cofam wypowiedziane słowa” to druga – po „Cieniu zwycięstwa” – część trylogii poświęcona temu mitowi oraz osobie Gieorgija Żukowa, jednego z najbardziej znanych radzieckich dowódców okresu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Ze wspomnień marszałka wyłania się obraz idealny: genialnego taktyka, współtwórcy zwycięstwa nad III Rzeszą, dobrego dla żołnierzy oficera, mężczyzny, któremu nieobcy jest sentymentalizm. I ten właśnie obraz Wiktor Suworow bezlitośnie rozbija, ukazując przez pryzmat wszystkich klęsk Żukowa całą prawdę o bezwzględnym karierowiczu i zbrodniarzu wojennym.
„Cofam wypowiedziane słowa” prowokuje podwójnie: Suworow bynajmniej nie zmienia zdania o Żukowie, co więcej, zachęca czytelników, by podjęli z nim trud odbrązawiania tej postaci.
