„Dom” to nie tylko opowieść o budynku, ścianach i przedmiotach wywołujących wspomnienia ze szczęśliwego dzieciństwa, lecz przede wszystkim historia życia zamieszkującej ziemiański dworek rodziny.
„Dom” to nie tylko opowieść o budynku, ścianach i przedmiotach wywołujących wspomnienia ze szczęśliwego dzieciństwa, lecz przede wszystkim historia życia zamieszkującej ziemiański dworek rodziny.
Zofia Starowieyska-Morstinowa, eseistka, dziennikarka oraz krytyk literacki, urodziła się w 1891 r. w Bratkówce koło Krosna w rodzinie ziemiańskiej. Wychowana w tradycji ziemiańskiej, na wsi, gdzie rytm życia wyznaczały wschody i zachody słońca, codzienne obowiązki i obrzędy, żyła tą tradycją. W okresie kłamstw i oszczerstw rozpowszechnianych o ziemiaństwie przedstawiła w swojej autobiograficznej opowieści „Dom” życie polskiego dworu, ludzi zwyczajnych, życzliwych dla innych, także dla służby i chłopów. Mówiła o życiu pełnym harmonii, choć jednocześnie trudnym, o głębokim szacunku dla człowieka pracy, uczuciach patriotycznych i zaangażowaniu w życie społeczno-religijne. Dzięki Zofii Starowieyskiej-Morstinowej poznajemy nie tylko fakty, ale i to, co się za nimi kryje, a co nie zawsze jest zapisane na kartach historii.