Doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor w Katedrze Teorii Literatury i Poetyki Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie.
Absolwent polonistyki UJ (1975), do 1979 r. asystent w Instytucie Filologii Polskiej macierzystej uczelni. Od 1971 r. związany z prasą społeczno-kulturalną, a także z dziennikarstwem informacyjnym. W 1975 r. rozpoczął pracę etatową w „Życiu Literackim”, współpracował też z niemal wszystkimi ukazującymi się w latach 70. tygodnikami i miesięcznikami kulturalnymi. W 1980 r. objął stanowisko redaktora naczelnego ogólnopolskiego miesięcznika reporterów „Kontrasty”, później związany był z miesięcznikiem „Zdanie”, w którym przez kilka lat pełnił funkcję sekretarza redakcji, a także publicysty. Przez pierwszą połowę 1990 r. był zastępcą redaktora naczelnego „Gazety Krakowskiej”, potem współpracował z czasopismami „Polityka”, „Glob 24”, „Słowo” i kwartalnikiem „Kraków”. Od 1991 r. wykładowca akademicki w Wyższej Szkole Pedagogicznej, gdzie się doktoryzował (1999). Na początku lat 90. współwłaściciel wydawnictwa BUS.
Zajmuje się teorią literatury, teorią i antropologią mediów, a także współczesną literaturą niemieckojęzyczną. Jest autorem raportów o programach Polskiego Radia, TVP i TVN. W latach 1982–2000 wykładowca Studium Dziennikarskiego Akademii Pedagogicznej.
Autor kilkuset esejów i recenzji, a także reportaży i felietonów publikowanych w prasie codziennej, radiu i tygodnikach.
Autor książek „Dekada. Szkice o literaturze lat 70.” (1986) i „Antymedialny reportaż Ryszarda Kapuścińskiego” (2000) oraz wielu artykułów w publikacjach zbiorowych.