Ten „Dziennik” czyta się jak jedną z powieści Pilcha – znajdziemy w nim Marcina Lutra i „Avatara”, Pana Boga i Jamesa Joyce’a, Kraków, Warszawę, Wisłę, a nawet piłkę nożną. Nie zabraknie w nim opisów codziennej marszruty Hożą i Kruczą do placu Trzech Krzyży, zapisu lektur oraz spotkań z czytelnikami i przyjaciółmi.
Jak zwykle u Pilcha – odważne spojrzenie na świat, dystans i zaangażowanie mieszają się z kąśliwą ironią i bezgraniczną szczerością.