Pseudonim Sted, poeta, bard, także autor opowiadań i powieści. Urodził się w rodzinie polskiej we Francji, dokąd jego rodzice wyemigrowali za chlebem. Do Polski powrócili, po 26 latach, w listopadzie 1948 r. Zamieszkali w Aleksandrowie Kujawskim. Stachura skończył liceum w Gdyni, następnie, w 1957 r., zaczął studiować na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Nauk Humanistycznych. W 1962 r. ożenił się z pisarką Zytą Anną Barkowską. Trzy lata później został magistrem filologii romańskiej.
Twórczość Stachury była nierozerwalnie związana z jego życiem, czego nie przeoczyła krytyka, a co irytowało autora. Wypowiadał się w wielu formach literackich i miał wyjątkową łatwość w wyprzedzaniu idei młodzieżowej kontrkultury. Swoje teksty poetyckie nie tylko pisał, ale również publicznie recytował oraz śpiewał, a także bezustannie uzupełniał i aktualizował. Zaś bohaterowie jego prozy, podobnie jak sam pisarz, byli wrażliwi, przeżywali swój los jako włóczęgę bez celu i zarazem jako poszukiwanie tożsamości.
Edward Stachura napisał tylko dwie powieści, „Cała jaskrawość” (1969) i „Siekierezada” (1971), ale za to pozostaną one w pamięci czytelników jako obraz poszukiwań własnego miejsca na Ziemi i duchowych rozterek. Równie wielką popularność zdobyły jego zbiory opowiadań i poezji, które jeszcze przed ukazaniem się na rynku wydawniczym obrastały legendą. „Siekierezadę” dodatkowo rozsławił film z 1985 r. w reż. Witolda Leszczyńskiego o tym samym tytule, z Edwardem Żentarą w roli głównego bohatera Janka. Tragiczną ciekawostką jest fakt, że aktor niedawno, podobnie jak autor powieści, zmarł śmiercią samobójczą. Stachurę pochowano w Warszawie na Cmentarzu Komunalnym Północnym.