„Justyna Kulikowska nie przeprasza, nieważne czy właśnie stoi czy klęczy; nie przeprasza. Nie łasi się, nie wdzięczy i za to dzięki” – Kira Pietrek

„Żeby w pełni opisać obraz, połącz: światełko w tunelu z rozżarzoną końcówką jointa, Gwiazdę Zaranną z Gwiazdą Cudzych Ran – synapsę z impulsem i neuronem. Żeby w pełni opisać obraz, połącz: miliony ludzi niosących głód we wzdętych podbrzuszach i tysiące noszących roleksy. Drżenie mięśni przełyku z drżeniem ciał i wybuchem bomb – rozkwit kwiatów z rozkwitem pąków naboi. Żeby w pełni opisać obraz, połącz: zimną podstawę kibla, puszkę coca-coli wypitą na kacu z czystością formy. Żeby w pełni opisać obraz: odrzuć czystość formy i wypłacz, wypłacz: wszystko chuj, poniesie nas światło*.

* Poniesie nas światło albo chłód prosektoryjnego stołu,nim poduszka lub cios zetrze brokat z policzków. Poniesie nas światło (albo chłód losowych liczb, #_smutku, #smuteczku)” – fragment e-booka