Zbiór opowiadań „Historie maniaków”, którego pierwsze i na dziesiątki lat jedyne wydanie miało miejsce w 1910 r., był prawdziwym ewenementem na tle ówczesnej literatury. Autor opisuje różne rodzaje „wariactwa”, pokazuje ludzi z pogranicza dwóch światów: realnego i urojonego, opętanych obsesjami. I chociaż w poszczególnych utworach występują zupełnie inni bohaterowie, to jednak łączy ich jedno: każdy jest „maniakiem”, ale niecodziennym i nietypowym, wymykającym się psychiatrycznym kwalifikacjom i diagnozom.
Bohater „Trzeciej godziny” zostaje przedsiębiorcą pogrzebowym tylko w tym celu, żeby w wyszukanej formie i podczas uroczystego ceremoniału wypełniać urojoną funkcję mitycznego przewoźnika zmarłych. „Bania doktora Lipka” to historia chorych psychicznie ludzi, przedstawicieli różnych warstw i stanów społecznych, których jednoczy idea: razem tworzą oddział żołnierzy zwany armią Chrystusa, mający wyruszyć na podbój złego, zepsutego świata. Z kolei w „Amorze milczącym” poznajemy doktora Fallusa, prezesa klubu „miłośników miłości”, zrzeszającego mężczyzn z rozmaitymi problemami, dewiacjami i obsesjami seksualnymi.