„Książka Ewy Kępy jest wnikliwym i obszernym studium poświęconym problematyce konstruowania i rekonstruowania kobiecego podmiotu w cyklu życia – „prywatnego” podmiotu kobiecego, podmiotu „uniwersalnych” relacji i więzi, nie zaś – podmiotu praw i wolności. (...) Ewa Kępa ukazała, w jaki sposób poszczególne, dramatyczne i poruszające, historie starszych kobiet splatają się z wydarzeniami wielkiej historii – wojną, kolejnymi zmianami ustrojowymi, gospodarczymi i kulturowymi. W każdym momencie dziejowym, który w danej chwili jest przedmiotem narracji starszych kobiet, odsłania się ich marginalna pozycja społeczna. W każdym przypadku mamy do czynienia z „opowieściami z cienia”, „z kuchni”, z której wyjątkowo dobrze widać, jak potoczyła się historia, jak przedstawia się „rachunek zysków i strat”, związanych z przemianami cywilizacyjnymi i kulturowymi”.

prof. dr hab. Lucyna Kopciewicz