Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Pełni funkcję dyrektora Instytutu Pedagogiki Przedszkolnej i Szkolnej oraz kierownika Katedry Pedagogiki Wczesnoszkolnej. Szczególnie interesuje się dydaktyką, pedeutologią, edukacją zintegrowaną. Jest autorką ponad 100 publikacji, w tym monografii: „Umiejętności dydaktyczne nauczyciela klas I–III” (1988), „Praktyka rozwojowa w wychowaniu małego dziecka” (1996, 1998), „Przygotowanie dzieci do szkoły w rozwijającym się systemie wychowania przedszkolnego na ziemiach polskich (II polowa XIX wieku–do 1918 roku” (1999, 2000). Ponadto opublikowała książki z zakresu edukacji wczesnoszkolnej: „Rozwiązywanie problemów przez dzieci” (1995, 1997), „Podstawy edukacji wczesnoszkolnej” (1997, 2000), „Projektowanie i modelowanie edukacji zintegrowanej” (2002), „Kształcenie zintegrowane. Planowanie działań edukacyjnych” (2003), „Programy kształcenia zintegrowanego a standardy ich konstruowania” (2005).
Pełni funkcję rzeczoznawcy MENiS-u ds. oceny programów, podręczników oraz środków dydaktycznych (od 12 lat).
Autorka programu kształcenia nauczycieli klas I–III (przyznane granty w ramach konkursu ogłoszonego i finansowanego przez MENiS) w zakresie edukacji zintegrowanej na studiach podyplomowych.
Aktualnie zajmuje się problematyką standaryzacji kształcenia nauczycieli w specjalności: pedagogika wczesnoszkolna w Unii Europejskiej. Drugi penetrowany przez nią obszar to zachowanie dziedzictwa kultury i tradycji polskiej w programach szkół polonijnych i w Polsce.
Członek: Zespołu Edukacji Elementarnej Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, Komisji Nauk Pedagogicznych PAN-u, Komitetu Redakcyjnego „Życie Szkoły”.