Autor podejmuje temat niezwykle ważnej umiejętności czytania: jej uczenia się i rozwijania. Prezentuje wszystkie elementarze do nauki czytania wydane w latach 1950–94. Zwraca uwagę na fizyczną, fizjologiczną i psychologiczną istotę nauki czytania. Opisuje funkcjonowanie analizatorów wzrokowego i słuchowego oraz aparatu rezonacyjno-artykulacyjnego. Nie pomija istotnych dla tematu zagadnień psychofizycznych. Podkreśla m.in. znaczenie gotowości do nauki czytania. Opisuje liczne metody uczenia tej umiejętności: syntetyczne, analityczne, analityczno-syntetyczne. Odnosi się też do eksperymentalnych metod nauki czytania. Ponadto zwraca uwagę na problem dziecięcych trudności w procesie nauki czytania.