Amerykański pisarz, także reporter. Dorastał w biedzie i aby się utrzymać, imał się najróżniejszych zawodów. Pracował jako gazeciarz, kłusownik, poławiacz ostryg i marynarz. Potrzeba odmiany losu powiodła go nawet nad rzekę Klondike w Kanadzie, gdzie wraz z tysiącami przybyszów poszukiwał złota. Jako korespondent wojenny relacjonował konflikt między Japonią a Rosją w 1905 r. i wojnę domową w Meksyku. Był socjalistą, ale czerpał też inspirację z idei głoszonych przez Karola Marksa, Herberta Spencera i Fryderyka Nietzschego.
Przełomem w życiu Londona było wydanie w 1900 r. „Odysei Północy”. Realistyczne opowiadanie opisywało jego doświadczenia z Kanady, a lekki, ekspresyjny styl przykuł uwagę krytyków i czytelników. Kolejne książki przygodowe pisarza, przenoszące czytelników na Alaskę, m.in. „Biały Kieł”, stały się bardzo popularne. W ciągu następnych 16 lat London napisał ponad 50 książek i setki opowiadań, m.in. „Żelazną Stopę”, „Płonące światło”, „Dolinę Księżycową”, i dzięki temu stał się jednym z najlepiej płatnych pisarzy w Stanach Zjednoczonych.