Polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, także profesor PWST w Warszawie. Jako 14-latek debiutował w 1957 r. rolą łącznika Zefirka w filmie Andrzeja Wajdy „Kanał”. Przed debiutem chciał zostać sprawozdawcą sportowym, ale spotkanie z wielkim polskim reżyserem zmieniło jego plany. W 1964 r. ukończył warszawską PWST. Zaczął występować w Teatrze Współczesnym w Warszawie (1964–81), jednak nie był zadowolony z tego angażu, gdyż powierzano mu w większości role drugoplanowe. Przełom nastąpił w 1968 r. po sukcesie spektaklu Teatru Telewizji „Notes” Zdzisława Skowrońskiego wyreżyserowanego przez Jerzego Antczaka. Grał tam rolę Stefana Bielaka. Wkrótce potem rozpoczął współpracę z Kazimierzem Kutzem przy filmach „Sól ziemi czarnej” (1969) i „Perła w koronie” (1971). Następne propozycje posypały się niemal lawinowo. W latach 1981–94 był aktorem Teatru Polskiego w Warszawie, a następnie Teatru Narodowego. W 2003 r. został szefem artystycznym sceny narodowej. Wykładał w szkole teatralnej, w latach 1981–87 pełnił funkcję dziekana wydziału aktorskiego, a później – w latach 1987–93 i 1996–2002 – rektora uczelni. Do jego najważniejszych kreacji zalicza się role w „Matce” Stanisława Ignacego Witkiewicza, „Vatzlavie” Sławomira Mrożka, „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego, „Królu Learze” Williama Szekspira, „Irydionie” Zygmunta Krasińskiego.