Pisarz, publicysta, dramaturg, także scenarzysta filmowy. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1975–85 pracował na tej uczelni w Instytucie Filologii Polskiej. Do 1999 r. był członkiem zespołu redakcyjnego „Tygodnika Powszechnego”, następnie publikował felietony na łamach „Hustlera”, „Polityki” (1999–2006), „Dziennika” (2006–09) i „Przekroju”.
W 1989 r. został laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich za tom „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej”. W 1998 r. otrzymał wyróżnienie Krakowska Książka Miesiąca za powieść „Tysiąc spokojnych miast”. W 2001 r. odebrał nagrodę „Nike” za swoją kolejną fabułę „Pod Mocnym Aniołem”.
Zainicjował Ogólnonarodowy Konkurs na Opowiadanie „Pisz do Pilcha” ogłoszony na łamach „Polityki” (2003), którego owocem był antologia „Pisz do Pilcha. Opowiadań współczesnych trzydzieści i trzy” (2005).
W 1994 r. na podstawie jego powieści „Spis cudzołożnic. Proza podróżna” Jerzy Stuhr wyreżyserował film o tym samym tytule. Autor scenariuszy do dwóch filmów z cyklu „Święta Polskie”: „Żółty szalik” (2000) oraz „Miłość w przejściu podziemnym” (2006). Sztuki pisarza „Monolog z lisiej jamy” i „Narty Ojca Świętego” stały się kanwą spektakli Teatru TVP. Spektakl telewizyjny zrealizowano również na podstawie jego powieści „Inne rozkosze” (1998).
Inne książki Jerzego Pilcha to „Tezy o głupocie, piciu i umieraniu” (1997, finalistka Nagrody Literackiej „Nike” 1998 ), „Bezpowrotnie utracona leworęczność” (1998, finalistka Nagrody Literackiej „Nike” 1999, Paszport „Polityki” 1998), „Moje pierwsze samobójstwo” (2006, finalistka Nagrody Literackiej „Nike” 2007).