Irlandzki pisarz, autor utworów satyrycznych, m.in. „Bitwy Książek”, oraz politycznych „Listów Kupca Bławatnego”. Największą popularność przyniosła mu powieść „Podróże Guliwera: podróże do wielu odległych narodów świata w czterech częściach przez Lemuela Guliwera, początkowo lekarza okrętowego, a następnie kapitana licznych okrętów [spisane]” (1726, wyd. pol. 1784, nowy przekład 1979).
Osierocony przez ojca, wychowywał się pod opieką krewnych. Wykształcenie odebrał w Trinity College w Dublinie. Po wybuchu rewolucji w 1688 r. wyruszył na południe Anglii, do Moor Park. Tam przez trzy lata pracował jako sekretarz dyplomaty sir Williama Temple’a. W tym okresie zaczął tworzyć poezje. W 1689 r. spotkał ośmioletnią córkę kupca Edwarda Johnsona, Estherę, która wywarła wielki wpływ na jego życie i twórczość. W dniu jej przedwczesnej śmierci pisarz rozpoczął prace nad dziełem „Character of Mrs. Johnson”.
Swift wydał swoje pierwsze utwory satyryczne w 1704 r. Był znany z ciętego języka i bezkompromisowej krytyki obskurantyzmu i miernoty literackiej. Jako publicysta polityczny i społeczny posługiwał się szyderczym pamfletem.
W 1713 r. osiedlił się na stałe w Irlandii. Objął wówczas posadę dziekana katedry św. Pawła w Dublinie. Tutaj właśnie powstały jego najważniejsze dzieła: „Podróże Guliwera”, „A Modest Proposal”. Inne książki, które zjednały mu sympatię czytelników, to „The Battle of the Books”, „On the Conduct of the Allies”, „The Lady’s Dressing Room” Trzy lata przed śmiercią postradał zmysły.