Oprócz bólu egzystencjalnego po utracie najbliższych tym, co boli najbardziej, jest utrata młodości, miłości i wieczna pogoń za szczęściem. Gdy Irvin D. Yalom spotyka się ze swoimi pacjentami jako terapeuta, jest bezwzględnie szczery. Nie pomaga uśmierzać bólu, ale próbuje nadać mu sens. Ten bolesny, lecz inspirujący proces opisuje w 10 opowieściach terapeutycznych. Tworzy książkę dla wszystkich – zarówno dla studentów psychologii i praktykujących psychologów, jak i tych, którzy poszukują sensu w świecie, który – jak wielu twierdzi – sensu nie ma.
„Decydując się włączyć w życie każdego pacjenta, ja, terapeuta, nie tylko wystawiam się na te same problemy egzystencjalne, które ma mój pacjent, ale także muszę zbadać jego życie wedle tych samych reguł, które stosuję do analizowania swego życia. Zakładam więc, że wiedza jest lepsza niż niewiedza, próbowanie i podejmowanie ryzyka jest lepsze niż niepróbowanie i niepodejmowanie ryzyka. Przyjmuję także, że magia i iluzja, choć mogą być bogate i kuszące, ostatecznie osłabiają ludzkiego ducha. I serio traktuję twarde słowa Thomasa Hardy’ego: «Jeżeli jest jakaś droga ku Lepszemu, to wymaga ona bezwzględnie dokładnego przyjrzenia się Najgorszemu»”.
Irvin D. Yalom
