Krwawa opowieść o mechanizmach zdobywania władzy, o jej smaku, magii i zabójczym uroku. O mężach i kapłanach opętanych żądzą władania życiem, majątkami, myślą, mową oraz naszymi uczynkami... Kiedy Bóg zasypia, słychać lament nieszczęśników rozszarpywanych przez strzygi, ożywieńców, dziwożony i południce, które prócz ciała wyżerają także i duszę... Inne demony, ludzkie namiętności, żerują w błocie i kurzu bitew, przelewając smołę i krew. Jest też miłość silniejsza niż śmierć. Dosłownie – sięga grobu.

„Utwór Rafała Dębskiego usatysfakcjonuje historyków, urzeknie wielbicieli fantastyki oraz religioznawców i wprawi w zachwyt miłośników mrocznych opowieści. Autor, łącząc intencjonalnie elementy grozy, mitologii słowiańskiej i historii, odtwarza na swój własny i niepowtarzalny sposób początkowe lata istnienia polskiej państwowości. Celem powieści, której realia zostały uzupełnione elementami fantasy, jest nie tylko przedstawienie dawnych dziejów, lecz także zobrazowanie ideologicznego starcia pomiędzy chrześcijaństwem a pogaństwem. Starcia, które opiera się głównie na paradoksach. Oto katolicy wzywają na pomoc świtę Światowida, podczas gdy wyznawcy bożków nawracają się na «niemieckiego Boga». Przenikanie monoteizmu i politeizmu może dziś wydawać się abstrakcyjne, ale w XI w. zapewne było inaczej”.

Izabela Jeżowska, Onet.pl