Aktorka filmowa i teatralna, reżyserka felietonistka, także piosenkarka. W 1975 r. ukończyła PWST w Warszawie. Na wielkim ekranie można ją było zobaczyć po raz pierwszy jeszcze w czasie studiów. W 1973 r. pojawiła się w serialu „Czarne chmury”, jednak dopiero dzięki roli w „Człowieku z marmuru” (1976) Andrzeja Wajdy została dostrzeżona przez krytyków. Sam reżyser również docenił jej talent i wiele razy angażował do swoich późniejszych produkcji, m.in. „Człowieka z żelaza”, „Dyrygenta”, „Bez znieczulenia”, „Tataraku”.
Janda jako młoda aktorka nie poprzestała na grze w filmach fabularnych. Zadebiutowała na scenie warszawskiego Teatru Ateneum w „Ślubach panieńskich” według Aleksandra Fredry. Występowała w tym teatrze przez 12 lat. W 1987 r. przeniosła się do Teatru Powszechnego, a w 2005 r. zdecydowała się założyć własny teatr – Polonia.
Aktorka ma w swoim imponującym dorobku ok. 60 ról teatralnych, 45 w Teatrze Telewizji i ponad 50 filmowych. Współpracowała z wybitnymi polskimi reżyserami, obok Andrzeja Wajdy m.in. z Krzysztofem Zanussim („Stan posiadania”), Andrzejem Żuławskim („Na srebrnym globie”), Krzysztofem Kieślowskim („Krótki film o zabijaniu”, „Dekalog II”, „Dekalog V”) i Borysem Lankoszem („Rewers”). Jej wybitne kreacje aktorskie doceniono zagranicą na prestiżowych festiwalach w Cannes (rola w filmie Ryszarda Bugajskiego „Przesłuchanie”), San Sebastian (w filmie Waldemara Krzystka „Zwolnieni z życia”) i w Montrealu (w filmie niemiecko-francuskim „Laputa” Helmy Sanders-Brahms). Również w Polsce przyznano jej wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, w tym Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Medal Karola Wielkiego (Krystyna Janda otrzymała go jako pierwsza kobieta).