Polski eseista, poeta, prozaik, znawca i tłumacz literatury francuskiej i rosyjskiej. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Założyciel Polskiego Związku Esperantystów. W 1885 r. ukończył warszawskie V Gimnazjum Państwowe. W 1892 r. został wpisany na listę adwokatów przysięgłych w Petersburgu. Przebywał w Rosji do 1904 r.
Zajmował się działalnością literacką i prawniczą. Był m.in. radcą prawnym ZASP-u i ZAiKS-u. Napisał kilka powieści m.in. „Zaślubiny śmierci”, „Kapłanka miłości”, „W wieku nerwowym”, „Sprawa przy drzwiach zamkniętych”, opublikował też zbiory „Nowele i satyry” oraz „Rymy i rytmy”. W latach 1907–13 wydawał czasopismo „Wolne Słowo”, w którym zamieszczał własne prace krytycznoliterackie, m.in. o Tołstoju. Dokonał przekładu „Eugeniusza Oniegina” Aleksandra Puszkina. Interesował się judaistyką. Napisał scenariusze do filmów „Strzał” (1922) oraz „Uwiedziona” (1931).
Zmarł w getcie warszawskim.