Piosenkarka, dziennikarka, reżyser, scenarzystka, aktorka i autorka recitali. Ukończyła studia na Wydziale Filologii Polskiej UW. Debiutowała pod koniec lat 60. w kabarecie studenckim. W czasach studenckich Andrzej Woyciechowski napisał dla niej piosenkę „Już szumią kasztany”, która stała się wielkim przebojem. Była związana ze sceną kabaretu „Abakus” i studenckim klubem „Stodoła”. W latach 70. wraz z Andrzejem Nardellim prowadziła cykl programów „Jest czy się śni”. To właśnie tam pojawiła się po raz pierwszy piosenka Andrzeja Trzebińskiego „O niebieskim, pachnącym groszku”, z którą oboje zostali zaproszeni do Opola. Nie udało się im wspólnie wystąpić, ponieważ Nardelli zginął tragicznie. Mimo tego nieszczęścia Magda Umer zdecydowała się wziąć udział w konkursie i została jego zwyciężczynią. W nagrodę wyjechała do Włoch. Epidemia cholery, która wówczas wybuchła w tym kraju, uniemożliwiła jej powrót do Polski i podjęcie wymarzonej pracy nauczycielki języka polskiego. Po przyjeździe z zagranicy otrzymała angaż w telewizji i poznała wtedy swego mistrza Jeremiego Przyborę. Przygotowywała programy poetyckie. Wyreżyserowała wiele spektakli, m.in. „Białą bluzkę”, „Kobietę zawiedzioną” z Krystyną Jandą, „Zimy żal” z Jeremim Przyborą. Wielokrotnie prowadziła koncerty finałowe konkursu „Pamiętajmy o Osieckiej”. Ma na swoim koncie kilka filmów telewizyjnych, m.in. rozmowy rzeki z Agnieszką Osiecką i Jeremim Przyborą. Z niepublikowanych wcześniej listów tych dwojga poetów złożyła książkę „Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze” (Wydawnictwo Agora 2010). Zagrała też Rachelę w „Weselu” Adama Hanuszkiewicza. Chociaż nie jest aktorką, przez 25 lat wychodzi na scenę i, posługując się tekstami swoich ulubionych autorów, śpiewa o sobie i swoim życiu.