Pisarz, kabareciarz, radiowiec i felietonista. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1975–81 był członkiem PZPR. Zadebiutował w czasopiśmie „Szpilki” w 1966 r. W 1969 r. został redaktorem w Programie III Polskiego Radia. Na antenie rozgłośni prowadził satyryczny program „60 minut na godzinę”, którego emisję zakończono 13 grudnia 1981 r. Samego dziennikarza zwolniono z pracy i zakazano mu pracy w mediach. Został wtedy członkiem opozycyjnego kabaretu objazdowego. Do zawodu radiowca powrócił po przemianie ustrojowej, która dokonała się w Polsce – od 1989 r. prowadził w Programie I Polskiego Radia audycję „ZSYP”. W latach 90. współtworzył telewizyjny program satyryczny „Polskie Zoo”. Od 1993 do 1995 r. był członkiem Rady ds. Mediów przy prezydencie Lechu Wałęsie. W 2005 r. należał do komitetu honorowego Lecha Kaczyńskiego. W 2006 r. wybrany na dyrektora Programu I Polskiego Radia, stanowisko to zajmował niecały rok.
Felietony Marcina Wolskiego ukazują się na łamach „Gazety Polskiej”. Publicysta współpracuje też z „Tygodnikiem Solidarność” i czasopismem „Wprost”.
Dziennikarz był m.in. wiceprezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, prezesem Fundacji Domu Literatury, obecnie należy do Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
W dorobku pisarza znajdują się utwory należące do nurtu science fiction, m.in. „Agent dołu”, „Bogowie jak ludzie”, „Matriarchat”, a także sensacyjny „Eurodżihad”. Na podstawie powieści „Świnka” w 1990 r. Krzysztof Magowski nakręcił film i serial, do których scenariusz napisał sam autor.
Marcin Wolski został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu „Polonia Restituta” (2006). Za twórczość artystyczną nagrodzono go m.in. „Złotym Mikrofonem” (1973), „Wiktorem” (1992) i „Błękitnym Melonikiem” (2005). Był trzy razy nominowany do Nagrody im. Janusza A. Zajdla.