Jak to często bywa, Michael Bond został pisarzem trochę przy okazji. Urodził się w Anglii, w czasie drugiej wojny światowej służył w RAF-ie. Później przez wiele lat pracował w stacji telewizyjnej BBC jako kamerzysta.
Przygoda z pisarstwem Michaela Bonda zaczęła się w 1945 r., gdy gazeta „London Opinion” zakupiła od niego pierwsze krótkie opowiadanie. Wówczas zdecydował, że zostanie pisarzem. Spod jego pióra wyszło kilka słuchowisk radiowych i opowiadań dla dorosłych czytelników. Dopiero za namową agenta literackiego spróbował swoich sił jako autor książek dla dzieci.
W 1958 r. ukazała się pierwsza opowieść o słynnym dziś niedźwiadku pt. „Miś zwany Paddington”. Jej sukces zachęcił autora do napisania kolejnych przygód niesfornego Peruwiańczyka, m.in. „Paddington daje sobie radę” (1960), „Nowe przygody Paddingtona” (1962), „Paddington przy pracy” (1966). Niedźwiadek z mrocznych zakątków Peru zyskał międzynarodową sławę, a jego przygody zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, w tym… na łacinę. Na podstawie historii powstały również filmy animowane. Bond mógł spokojnie porzucić posadę w BBC i poświecić się całkowicie pisarstwu.
Oprócz serii o Paddingtonie jest też autorem książeczek o śwince morskiej (m.in. „Olga Dapolga”,1971), serii powieści detektywistycznych „Monsieur Pamplemousse” (1983–2010 r.) i kilku innych utworów beletrystycznych. Jednak to postać małego misia ze słoiczkiem marmolady w łapce zapewniła pisarzowi miejsce wśród klasyków literatury dziecięcej.
W 1997 r. Michael Bond otrzymał Order Imperium Brytyjskiego.