Prozaik, reportażysta, autorka utworów dla młodzieży. Ukończyła wydział historii na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała w 1945 r. na łamach prasy jako poetka pod nazwiskiem Kazimiera Kosińska. Wiele lat pracowała jako redaktorka prasowa, m.in. w dzienniku „Polska Zbrojna” (1946–50), dzienniku „Trybuna Ludu” (1951–76), tygodniku „Perspektywy” (1977–90). W latach 1964–1975 była korespondentem wojennym w Wietnamie. W 1967 r. otrzymała nagrodę III stopnia Ministra Kultury i Sztuki, w 1972 r. nagrodę Instytutu Wydawniczego CRZZ za twórczość dla młodzieży. Od 1945 r. mieszkała w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Wśród jej najważniejszych dzieł znalazły się: „Alarm na ryżowiskach” (1966), „Taniec z ogniem” (1974), „Kraj tysięcy pagód” (1979), „Ląd ocalony” (1982), „Tam, gdzie bogowie są wiecznie młodzi” (1984), „Zaginione królestwo” (1998), „Śladami Pol-Pota” (1999), „Oczy smoka” (2006).