„Namiętnie pokochałem Morze Śródziemne” – tak brzmi pierwsze zdanie monumentalnej pracy Fernanda Braudela, uznawanej przez wielu za największe dzieło historiografii światowej naszych czasów.
Trudno przecenić znaczenie i wpływ tej najbardziej znanej i konsekwentnie zrealizowanej koncepcji badawczej nurtu „historii globalnej” – wyjątkowej tak za sprawą ujęcia, warsztatu, jak i okoliczności powstania. Łącząc płaszczyznę czasu geograficznego, czasu społecznego i czasu jednostkowego Fernand Braudel dowiódł, że historia-opowieść nie jest jedyną metodą w ścisłym sensie obiektywną, a pożytki płynące z lektury jego ambitnego dzieła są nieprzemijające.