Niniejsze refleksje duchowo-psychologiczne adresowane są do tych, którzy poświęcając się z oddaniem i miłością innym – jak miłosierny Samarytanin – tracą sens i wartość tego, co robią. Doświadczenie rozczarowania, zmęczenia i bezsensu posługiwania; osłabienie wiary i zapału, utrata entuzjazmu – to przejawy słabszej gorliwości, słabości ducha i wewnętrznego wypalenia. Jak płonąć i spalać się dla Jezusa i innych, ale się nie wypalić? Jak dotrzeć do przyczyn rozczarowania sobą i innymi? Co robić, by powrócić do pierwotnej gorliwości i miłości? Jak kochać i służyć Jezusowi oraz ludziom z ciągle płonącym sercem i oddaniem?
Rozważania oparte na przypowieści o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10,25-37) i innych tekstach biblijnych.