Łukasz Winnicki osiedla się w położonej na Kresach Wschodnich Rudawce niechętnie, a właściwie z przymusu. Wysłany na te tereny z urzędu jako nauczyciel języka polskiego i historii, szybko jednak wsiąka w rejon malowniczych krajobrazów i różnorodnej kultury. Żeni się z prawosławną Ukrainką Aleksandrą. Rodzi im się syn Wiktor. Życie toczy się utartym od lat torem, aż do pamiętnego 1939 r. Latem do mieszkającego w okolicy prezesa Podkańskiego przyjeżdża bratanica Wanda – wysłana tu z Warszawy z obawy przed rychłą wojną.
Siedemnastoletni Wiktor gorliwie manifestuje swoją przynależność do narodu ukraińskiego, zbliża się do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. Od lat z trudem opanowywane konflikty narodowe wybuchają z nową siłą. Młodego Winnickiego szuka polski Korpus Ochrony Pogranicza, stary szybko ginie w wojennej zawierusze. Czy reszcie rodziny Winnickich i wziętej przez nich pod opiekę Wandzie uda się przeżyć okupację hitlerowską i rzezie mieszkańców Wołynia dokonywane przez UPA?
Tadeusz Zubiński przenosi czytelników w przeszłość jak rasowy epik. Maluje piórem miejsca urzekające swoją urodą, przedstawia niemal impresjonistyczne pejzaże, aby niedługo potem… zetrzeć to wszystko w proch. W tym świecie, którego już od kilkudziesięciu lat nie ma, umieszcza galerię oryginalnych postaci. Czytając „Ogień przy drodze”, można zatęsknić za tym krajem utraconym.