„Kiedy w tylnej części tarczy zarodkowej osiemnastodniowego embrionu pojawia się smuga komórek, zwana pierwotną, to znak, że zaczyna kształtować się mezoderma, z której powstanie wiele narządów.
Wiemy, że powstanie człowiek.
To my.
Pasma komórek mięśniowych i komórek nerwowych, pasma beleczek kostnych oraz tkanek licznych narządów i połączenia między nimi tworzą zręby ciała.
To my.
W promieniach słońca przesuwają się pasma i smugi naszego życia związane z cierpieniem, rozkoszą, rozpaczą, bólem, radością i lękiem – pomiędzy nimi przebiega smuga cienia śmierci. Zabłąkani na granicy między światłem i cieniem.
To my”.

Janusz Limon spogląda na pasma i smugi ludzkiego życia za pomocą szkiełka i oka lekarza genetyka, ale i sercem humanisty.