Właściwie Pierre-Ambroise-François Choderlos de Laclos. Był zawodowym oficerem armii francuskiej. Ukończył Królewski Korpus Artyleryjski. Kilka następnych lat upłynęło mu na zdobywaniu kolejnych stopni wojskowych. W tym samym czasie zaczął pisać wiersze – w większości skierowane do znajomych dam. Część z tych liryk publikowana była w czasopismach. W 1782 r. wydał „Niebezpieczne związki”. Powieść o intrygach markizy de Merteuil i wicehrabiego de Valmont wywołała skandal, ale jednocześnie stała się bestsellerem tamtych czasów. Rok później wydrukowany został zbiór jego wierszy „Poezje ulotne”.
Laclos dosłużył się stopnia generała. Już przed rewolucją związał się z klubem jakobinów, przez co w 1793 r. został uwięziony. Uwolniono go po upadku Robespierre’a. Przez kilka lat robił karierę urzędnika państwowego, piastował m.in. stanowisko sekretarza generalnego Hipoteki. W 1799 r. wrócił do służby wojskowej. W 1803 r., w niecałe cztery miesiące po wybuchu wojny między Francją i Wielką Brytanią, zmarł na malarię w twierdzy w Tarencie.