„Nazywam się teraz Stella Widstrand, nie Johansson. Mam trzydzieści dziewięć lat, nie dziewiętnaście. I nie zdarzają mi sie już ataki paniki. […]
Zawsze wyobrażałam sobie, że to ja ją znajdę. A nie odwrotnie. Może oszukała mnie z ciekawości, chciała zobaczyć, kim jestem. Może chciała mnie oskarżyc, sprawić, bym nigdy nie zapomniała” – fragment powieści

„Autorka trzyma czytelnika w bezustannym napięciu i uwalnia go z rozedrganym z emocji sercem dopiero po ostatniej stronie książki” – BOGFIDUSEN