Czy przesmyk suwalski jest najbardziej zapalnym punktem w nowej zimnej wojnie Rosji z Zachodem? Wielkie manewry „Zapad-2017” z września 2017 r. to jedno z największych wojskowych przedsięwzięć prezydenta Putina. Kolejna demonstracja siły budzi obawy przed powrotem najgorętszych dni zimnowojennego konfliktu.
Już w 2009 r. na Białorusi Rosjanie ćwiczyli między innymi atak nuklearny na Warszawę i rajd wojsk pancernych z rejonu Grodna przez Suwałki do obwodu kaliningradzkiego.
Czy Rosjanie wykorzystają część byłych Prus Wschodnich do przerwania lądowego połączenia między Polską a Litwą, Łotwą i Estonią? Według planów NATO, rutynowo przygotowywanych na wypadek zagrożenia, Rosjanie mogą uderzyć na przesmyk suwalski, by połączyć Kaliningrad z Białorusią, a przez nią z rdzenną Rosją.
Książka, „Przesmyk suwalski” ebook Tadeusza A. Kisielewskiego, niezależnego analityka stosunków międzynarodowych, nie jest prognozą wydarzeń, lecz ostrzeżeniem.
Jakie może być pole bitwy, jak prezentują się potencjały militarne stron ewentualnego konfliktu, jaka jest polityka administracji prezydenta Trumpa, jaki jest stan rosyjskich sił zbrojnych?
„Przesmyk suwalski” - fragment ebooka:
Tylko ktoś chory na umyśle albo ktoś, kto śni, może sobie wyobrażać, że Rosja mogłaby pewnego dnia zaatakować NATO.
Władimir Putin dla „Corriere della Sera”, 6 czerwca 2015
Czym jest przesmyk suwalski?
Po raz pierwszy od kryzysu berlińskiego w 1961 roku pokój w Europie – a tym samym na świecie – wydaje się poważnie zagrożony.
Rosja nie pogodziła się z wyjściem nierosyjskich republik jej dawnego imperium wewnętrznego ze swej strefy wpływów. Ich członkostwo lub dążenie do członkostwa w NATO uważa za wrogą działalność, nie przyjmując do wiadomości, że jest to odruch obronny wywołany odrodzeniem się w Rosji tendencji ekspansjonistycznych, które już dawno ze sfery retoryki i dyplomacji przeszły w sferę działań zbrojnych.
W 2004 roku spełniło się życzenie Litwy, Łotwy i Estonii, aby w ramach NATO znaleźć gwarancję bezpieczeństwa przed zakusami Moskwy, dążącej do odzyskania wpływów na obszarze „bliskiej zagranicy”. I rzeczywiście, upłynęło dziesięć lat i zaatakowała ona Ukrainę, której znaczna część obywateli sprzeciwiła się wymuszonej przez Kreml rezygnacji jej ówczesnych władz z dążenia do integracji z Unią Europejską. Rosja zaanektowała Krym i zaatakowała Donbas. Ku zaskoczeniu Moskwy Zachód odpowiedział na to różnorodnymi sankcjami, z których najdotkliwsze objęły rosyjską gospodarkę. Jednak nie skłoniły one Rosji do porzucenia planów ponownego podporządkowania sobie całości dawnego wewnętrznego imperium sowieckiego. Odwrotnie – pomimo dużych trudności gospodarczych Rosja kontynuuje intensywną modernizację swoich sił zbrojnych, kładąc szczególny nacisk na rozwój broni ofensywnych. Uzasadnione wydaje się przewidywanie, że kolejnym celem jej ekspansji terytorialnej mogą być państwa bałtyckie, praktycznie nie mające własnych sił zbrojnych.
Wynika to z analizy rosyjskich priorytetów strategicznych, wśród których znajduje się odzyskanie szerokiego dostępu do Bałtyku oraz bezpośredniego połączenia z eksklawą kaliningradzką. Przyjmuje się, że właśnie od realizacji tego drugiego celu rozpoczęłaby się rosyjska agresja, bo gdyby się powiodła, państwa bałtyckie utraciłyby lądowe połączenie z Polską, a tym samym z europejskim trzonem NATO, w wyniku czego byłyby całkowicie zdane na łaskę Rosji.
Jak Rosja rozumie pojęcie „przesmyk suwalski”? Czy wyłącznie jako część terytorium Polski, czy także jako przylegający do niego pas terytorium Litwy? Ponadto, czy inwazja wyszłaby wyłącznie z obwodu kaliningradzkiego, czy również z terytorium Białorusi? Czy Białoruś by je udostępniła? Jak wynika z tych pytań, rola Białorusi, stosunek jej władz i ludności do wymagań i żądań Moskwy, byłaby w kontekście przesmyku suwalskiego rozstrzygająca. Zatem właśnie postawie Białorusinów i polityce Mińska należy na początku tej książki poświęcić szczególną uwagę.
Skoro celem inwazji byłoby uzyskanie bezpośredniej łączności Rosji z obwodem kaliningradzkim, to jest oczywiste, że Rosja musiałaby być pewna poparcia Białorusi. Pytanie, czy Białoruś zgodziłaby się na wykorzystywanie swego terytorium wyłącznie w przyszłości do tranzytu między Rosją a Kaliningradem po ewentualnym powodzeniu rosyjskiej inwazji, czy również do użycia go jako place ďarmes?
„Przesmyk suwalski” - jak czytać ebooka?
Ebook przeczytasz wygodnie w aplikacji mobilnej Publio na swoim smartfonie lub tablecie, na komputerze w odpowiednim programie, a także na czytnikach Kindle, PockeBook, inkBOOK itd. Pobierz plik elektroniczny epub lub kindle mobi i czytaj tak, jak lubisz. Przed zakupem możesz zapoznać się z darmowym fragmentem książki.
