Prozaik, dramaturg i publicysta. Debiutował w 1903 r. w krakowskim czasopiśmie młodzieżowym „Przyszłość” poetyckimi tekstami „Śpiew o czujnej duszy” i „Błądnica”. Do jego najważniejszych książek należą: zbiór opowiadań „Historie maniaków” (1910) i powieść „Wesele hrabiego Orgaza” (1925).
Jego utwory są przesycone groteską, wątkami fantastycznymi i ekspresjonistycznymi wizjami.