Wydany po raz pierwszy w 1918 r. tom opowiadań nasyconych fantastyką i dziwnością.

„Mirandola wykreował w tych nowelach własny, niesamowity klimat, sięgając – oprócz groteski i ekspresjonizmu – także po elementy surrealistyczne oraz symboliczno-baśniowe. Jego filozoficzna pasja i pragnienie dotarcia do Nieznanego, tutaj, na kartach «Tropów», znalazła swoje artystyczne odbicie. Każde z tych, skąpanych w atmosferze tajemniczości, opowiadań to swoisty trop, szyfr, wskazujący drogę. Być może drogę donikąd, być może na manowce. Opowiadania te nie udzielają żadnej odpowiedzi, pokazują tylko ludzi dotkniętych pewnym «nawiedzeniem», pogrążonych w męce szukania i zmagania się z niepewnością. A także z bezsilnością ludzkiego umysłu i jego ograniczonym możliwościom poznawczym”.

Ze wstępu Piotra Kitrasiewicza