Wspomnienia uciekiniera z Auschwitz. Bohatera, którego odwaga uratowała życie dziesiątków tysięcy ludzi.
Wiosną 1944 roku, po niemal dwóch latach nieustającego strachu, głodu, wyniszczającej pracy i nieludzkiego traktowania, Alfréd Wetzler, razem z innym słowackim Żydem, uciekł z obozu Auschwitz. Mężczyźni zabrali ze sobą dokumenty – plany obozu, krematoriów i komór gazowych, długie spisy transportów tysięcy ludzi skazanych na śmierć tylko dlatego, że urodzili się w niewłaściwym kraju lub niewłaściwej rodzinie. Najbardziej przekonująca okazała się jednak etykieta zerwana z kanistra z cyklonem B, początkowo służącego do odkażania baraków i odzieży, później używanego do szybkiej i efektownej eksterminacji więźniów. Wetzler i Vrba, po przedostaniu się na wolność, oprócz przekazania odpowiednim ludziom pozyskanych przez siebie materiałów, dzięki którym świat po raz pierwszy zyskał niepodważalne dowody na koszmar panujący za pilnie strzeżonym ogrodzeniem z drutu kolczastego, napisali również obszerny raport.
Ucieczka z piekła to sfabularyzowana – ale nadal w pełni prawdziwa – wersja tego raportu, uzupełniona o wspomnienia tych ze współwięźniów, którzy szczęśliwie dotrwali upragnionej chwili wyzwolenia obozu. To fragment historii ludzkości, o którym wszyscy chcieliby zapomnieć, ale każdy ma obowiązek pamiętać. Wstrząsające świadectwo zła oraz dowód ludzkiej siły, wiary i niezłomności.
„Alfréd Wetzler był prawdziwym bohaterem. Jego ucieczka z Auschwitz oraz raport, który pomógł stworzyć i w którym po raz pierwszy przekazał prawdę o tym obozie koncentracyjnym, przyczyniły się bezpośrednio do uratowania życia 120 000 Żydów z Budapesztu, którzy mieli zostać deportowani na śmierć. Żaden inny czyn jednostki podczas II wojny światowej nie uratował tylu Żydów przed losem, jaki zaplanowali dla nich Hitler i funkcjonariusze SS” – sir Martin Gilbert
„Minęło 60 lat od dnia, w którym świat po raz pierwszy usłyszał o udanej ucieczce Rudolfa Vrby i Alfréda Wetzlera z Auschwitz. Ich ucieczka i świadectwo o hitlerowskich obozach śmierci zmusiły przedstawicieli świata demokratycznego, by spojrzeli w oczy prawdzie, w którą wielu z nich nie chciało uwierzyć, nawet po wojnie. Dzięki Vrbie i Wetzlerowi zbrodnie i zakres nazistowskiego „ostatecznego rozwiązania” są dziś powszechnie znane” – Václav Havel
