Czeski pisarz, dramaturg, działacz opozycji antykomunistycznej i polityk. Zaocznie ukończył Wydział Teatralny Akademii Sztuk Scenicznych. W 1955 r. zadebiutował jako krytyk teatralny w czasopiśmie „Květen”. Publikował także w pismach: „Divadelní noviny”, „Divadlo”, „Literární noviny”, „Tvář”. Od 1960 r. związany z Teatrem na Balustradzie, najpierw jako technik sceniczny, potem – kierownik literacki i autor sztuk.
W czasie praskiej wiosny aktywnie działał na rzecz wprowadzenia reform. Podpisał list otwarty 150 pisarzy i pracowników kultury, skierowany do KC KPCz. Na łamach prasy domagał się wprowadzenia pluralizmu politycznego. Objęty w 1971 r. zakazem publikacji, w 1975 r. założył podziemne wydawnictwo „Edice Expedice”. Był współtwórcą opozycyjnej Karty 77. Wielokrotnie aresztowany przez komunistyczne służby, spędził w więzieniu łącznie pięć lat. W 1989 r. został rzecznikiem sygnatariuszy manifestu „Kilka zdań”. Należał do czołowych działaczy Forum Obywatelskiego. Po aksamitnej rewolucji został ostatnim prezydentem Czechosłowacji. Od 1993 r. – przez dwie kadencje – sprawował urząd prezydenta Republiki Czeskiej.
Autor dramatów politycznych i jednoaktówek, m.in. „Garden Party”, „Powiadomienie” (nowojorska nagroda OBIE), „Puzuk, czyli Uporczywa niemożność koncentracji” (nagroda OBIE), „Spiskowcy”, „Protest”, „Kuszenie”, „Rewaloryzacja”, słuchowisk radiowych takich jak „Anioł stróż” i licznych esejów wydanych np. w tomie „Siła bezsilnych”.
Laureat m.in. Nagrody Erazma z Rotterdamu. Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Białego Lwa i Orderem Tomasza G. Masaryka.