Niemiecki pisarz. Po zdaniu matury pracował jako robotnik w drukarni i maszynista w kopalni odkrywkowej. Studiował filozofię. Współpracował z teatrami berlińskimi – Deutsches Theater i Berliner Ensemble. Opublikował wiele tomów poetyckich, m.in.: „Training des aufrechten Gangs” (1979), „Langsamer knirschender Morgen” (1987), dramaty takie jak: „Großer Frieden” (prapremiera 1979), „Die Übergangsgesellschaft” (1987), „Limes. Mark Aurel” (2002), „Was wollt ihr denn” (2005), utwory prozatorskie: „Unvollendete Geschichte” (1977), „Hinze-Kunze -Roman” (1985), „Bodenloser Satz” (1990), „Das unbesetzte Gebiet” (2005), i eseje, m.in.: „Wir befinden uns soweit wohl. Wir sind erst einmal am Ende” (1998). Otrzymał liczne nagrody literackie, w tym najbardziej w Niemczech cenioną im. Georga Büchnera. Należy do czterech niemieckich akademii sztuk. W Polsce ukazały się dwie książki Brauna: zbiór wierszy „Prowokacje” (1974) w przekładzie Eugeniusza Wachowiaka i zbiór opowiadań „Nieskrępowany żywot Kasta” w tłumaczeniu Haliny Więcławskiej (1975, 1988).