Istnieją pożary, których ugasić się nie da.

Po wypadku na Zawracie Wiktor Forst był zmuszony pogodzić się z tym, że jego zdrowie nigdy nie wróci do poprzedniego stanu. Pożegnał się z bieganiem, a także chodzeniem po Tatrach. Osiadł w Krakowie i niespodziewanie w końcu poukładał sobie życie, odnajdując jego sens w rodzinnej egzystencji z Dominiką i jej dziećmi.

Nie miał zamiaru wracać w góry. Zrozumiał, że to w nich spotkało go wszystko, co najgorsze, i zmusił się, by wymazać je z pamięci. Przynajmniej tak mu się wydawało…

Pierwszym kryminałem Remigiusza Mroza w ramach cyklu powieści o komisarzu Wiktorze Forście była „Ekspozycja”. W serii ukazało się dotychczas osiem książek w kolejności:
1. Ekspozycja (2015)
2. Przewieszenie (2016)
3. Trawers (2016)
4. Deniwelacja (2017)
5. Zerwa (2018)
6. Halny (2020)
7. Przepaść (2021)
8. Widmo Brockenu (2023)
Wszystkie książki Remigiusza Mroza są dostępne w Publio jako ebooki (formaty epub i kindle mobi), a część także jako audiobooki (format mp3).

„Widmo Brockenu” – jak czytać ebook?
📖 Ebook przeczytasz wygodnie w aplikacji mobilnej Publio na swoim smartfonie lub tablecie.
Masz czytnik ebooków (Kindle, PockeBook, inkBook itp.)? Pobierz plik epub lub kindle mobi i czytaj tak, jak lubisz.
Przed zakupem możesz zapoznać się z darmowym fragmentem książki. W wersji papierowej książka ma 480 stron.

Widmo Brockenu, nazywane także "widmem własnym" czy "widmem górskim", to zjawisko optyczne, które występuje gdy obserwator, najczęściej stojący na wyższym poziomie w stosunku do otoczenia, widzi własny cień rzucany na chmurę lub mgłę poniżej. To zjawisko optyczne jest często widoczne na szczytach gór, stąd jedna z nazw - "widmo górskie". Nazwa Widmo Brockenu pochodzi od góry Brocken w Niemczech, gdzie zjawisko to jest często obserwowane.

Zjawisko to powstaje, gdy słońce znajduje się za obserwatorem, a warunki atmosferyczne są takie, że mgła lub chmury znajdują się pomiędzy obserwatorem a słońcem. Cień obserwatora jest rzucany na tę powierzchnię i powiększa się, tworząc efekt widma.

Wokół cienia obserwatora pojawia się często jasny, tęczowy halo. Kolorystyka jest spowodowana rozpraszaniem światła przez drobne krople wody w chmurze lub mgle - to zjawisko nazywamy dyfrakcją.