Jego pełne nazwisko brzmi: Wilhelm Karol Grimm. Niemiecki historyk literatury, badacz i wydawca literatury ludowej. Brat filologa i językoznawcy Jakuba Grimma i malarza Ludwika Grimma. Ukończył studia w Marburgu. Wiele lat pracował jako bibliotekarz w Kassel, potem w Getyndze. Na tamtejszym uniwersytecie został profesorem. W 1837 r. usunięto go z uczelni – podobnie jak jego brata – za podpisanie dokumentu, w którym razem z pięcioma innymi profesorami protestował przeciw zniesieniu liberalnej konstytucji. Cztery lata później został członkiem Akademii Nauk i przeniósł się do Berlina.
Do historii literatury przeszedł razem ze swoim starszym bratem Jakubem. Wspólnie zebrali bowiem i wydali niemieckie baśnie i podania ludowe pt. „Kinder- und Hausmärchen” (1812–15, pierwsze polskie wydanie „Baśnie dla dzieci i młodzieży” w 1895 r.). Znalazły się wśród nich powszechnie znane dziś utwory: „Jaś i Małgosia”, „Śpiąca Królewna”, „Czerwony Kapturek” i „Królewna Śnieżka”. Innym epokowym dziełem, jakie stworzyli, był słownik języka niemieckiego. Jego cztery pierwsze tomy ukazały się w 1852 r. Dzięki swoim dokonaniom obaj bracia Grimm uważani są za twórców filologii germańskiej rozumianej jako nauka o literaturze i języku niemieckim.