Czym może być rzeczywistość człowieka w czasach elektronicznych multimediów? Zapatrzony w monitory komputerów, poddany oddziaływaniu mediów, sięgający po elektroniczne formy kontaktu – człowiek wręcz „przyrasta” do różnego rodzaju urządzeń, które, przenikając do jego codzienności w coraz większym stopniu, tworzą sieć elektronicznych połączeń, zastępując bezpośrednie kontakty i kreując obraz medialnej rzeczywistości. Inwazyjnie rozwijająca się elektronika stwarza z jednej strony fascynujące możliwości, z drugiej swoiście pochłania ludzką aktywność, która pierwotnie skierowana była ku realności. Człowiek coraz częściej wydaje się odwracać od rzeczywistości, poszukując w świetle monitorów tego, co dla niego bliskie i realne, przenosząc przy tym do wytworzonej elektronicznie sfery wirtualnej swoje działania, potrzeby i emocje. Zapominanie o realności na rzecz tego, co wykreowane elektronicznie, ujawnia wymiar zjawiska wirtualności jako wirtualnego „realis” – sfery alternatywnej dla ludzkiego przeżywania.
Książka zawiera filozoficzną perspektywę opisu wirtualności. Autor w pierwszej części rozwija zagadnienia istnienia człowieka w środowisku elektronicznym, cybernetycznej istoty rzeczywistości, struktury sfery wirtualnej, wirtualnej natury świadomości, emanacji technologii w rzeczywistości człowieka, integracji człowieka i maszyny. Część druga poświęcona jest dziełu sztuki w środowisku elektronicznym, immaterialnemu wymiarowi sztuki, zjawisku interaktywności w sztuce, immersyjności interaktywnego dzieła elektronicznego.