Prozaik, poeta, także scenarzysta i krytyk filmowy, z zamiłowania speleolog. Jego debiutem literackim był tomik poezji „Opowieści samowite” z 1996 r. Potem na rynku wydawniczym pojawił się zbiór opowiadań „Opowieści słychane” (1999), a trzy lata później kolejny: „Szkieleciarki”. Sensacją okazała się czwarta książka pisarza – powieść „Gnój” (2003), w której autor opowiada o skomplikowanej, pełnej przemocy fizycznej i psychicznej, relacji między ojcem i synem. Doskonale przyjęta przez krytykę, nagrodzona Paszportem „Polityki” i Literacką Nagrodą Nike, spotkała się także z dobrym odbiorem czytelników. Popularność powieści zwiększyła również udana ekranizacja pt. „Pręgi”. Kuczok napisał do niej scenariusz, wyreżyserowała ją zaś Magdalena Piekorz. Obraz otrzymał w 2004 r. nagrodę Złote Lwy. Z następnego tomu opowiadań pisarza – „Widmokrąg” – pochodzi utwór „Doktor Haust”, który był podstawą monodramu w reżyserii Piekorz, wystawianego w warszawskim Teatrze Studio. Duet stworzył też film – „Senność”. Niedługo po jego premierze ukazała się powieść Kuczoka pod tym samym tytułem.
Pisarz współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Kino”, na łamach obu tych magazynów ukazują się jego teksty o tematyce filmowej. Część swoich esejów opublikował w tomach: „To piekielne kino” i „Moje projekcje”. W 2010 r. ukazała się jego kolejna powieść „Spiski. Przygody tatrzańskie”.
Prozaik odnosi sukcesy nie tylko w dziedzinie literatury. W 2005 r. wraz z reżyserem i producentem filmowym Maciejem Pawełczykiem odkrył w Beskidach Jaskinię Dującą.