Monografia Grażyny Guni i Viktora Lechty stanowi dogłębną analizę najważniejszych zagadnień logopedycznych, począwszy od wstępnych zasad logopedii jako dziedziny wiedzy, poprzez historię, skończywszy na specyfice poszczególnych specjalizacji zawodowych, takich jak balbutologopedia czy neurologopedia.
Opracowanie podzielone jest na dwie części – ogólną i specjalistyczną. W pierwszej przedstawiono główne założenia logopedii jako nauki, ustalenia terminologiczne, zasady pracy logopedycznej, osobliwości słownego i pozasłownego porozumiewania się oraz główne założenia prewencji, diagnozy i terapii wad oraz zaburzeń mowy. W drugiej znalazły się omówienia poszczególnych zaburzeń mowy przy uwzględnieniu wielowymiarowości zagadnienia, czyli istoty problemu, etiologii, klasyfikacji i symptomatologii.
Wiedza tak uporządkowana uświadomi czytelnikom, że logopeda musi reprezentować w terapii podejście eklektyczne, wykazać się zintegrowaną wiedzą i rozległymi umiejętnościami, nie tylko w zakresie diagnozy i terapii, lecz także profilaktyki.
Książka powstała z myślą o studentach kierunków pedagogicznych (szczególnie pedagogiki specjalnej, przedszkolnej, wczesnoszkolnej i opiekuńczo-wychowawczej), asystentach osób niepełnosprawnych i studentach logopedii. Posłuży jednak również pedagogom – nauczycielom i terapeutom, którzy w swojej praktyce zawodowej na co dzień spotykają się z osobami z zaburzeniami mowy.