Każdy z kilkudziesięciu krótkich, bogato ilustrowanych rozdziałów prowadzi czytelnika jeden krok dalej, budując na rozdziałach wcześniejszych. W ten sposób opisana zostaje „architektura” ewoluującego świata: złożona, piękna, niemal artystyczna, a przy tym głęboko logiczna i zrozumiała. Opisane są tu między innymi: mechanizm generowania pola magnetycznego Słońca, „anatomia” ziarenka pyłu galaktycznego, kolejne etapy powstawania krateru uderzeniowego, a także 28 głównych grup pierwotniaków.
Autor przekonuje, że są to w istocie rzeczy łatwe do zrozumienia i warte poznania, choć często zakryte przed nami przez żargon naukowy. Mają jednak sens – i ujawniają swoje wewnętrzne piękno – jeśli się je ujrzy jako epizody jednej Wielkiej Opowieści.

„Cytat z Norwida «odpowiednie dać rzeczy słowo» był wielokrotnie nadużywany do różnych celów. W odniesieniu do tej książki jest na swoim miejscu: «rzeczą» jest piękno Wszechświata i wszystkich jego części. Tej «rzeczy» autor dał odpowiednie – naprawdę piękne – słowo” – Michał Heller

O Autorze:
Łukasz Lamża – doktor filozofii, specjalizujący się w filozofii przyrody. Zajmuje się kosmologią i astrofizyką, filozoficznymi aspektami tych dyscyplin oraz ich powiązaniami z pozostałymi gałęziami nauki. Autor wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz książek „Przekrój przez Wszechświat” (2014) i „Granice kosmosu” – granice kosmologii (2015).