Henryk Struve – filozof i estetyk, jedna z najbarwniejszych postaci nauki polskiej II połowy XIX wieku, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie wzięty krytyk sztuki i teatroman. Dziś pamiętany jest przede wszystkim jako przeciwnik Stanisława Witkiewicza, wielki przegrany w dyskusji na temat sztuki nowoczesnej. Brak XX-wiecznych przedruków jego prac właściwie skazał go na zapomnienie.
W wyborze studiów estetycznych, przygotowanym przez Jolantę Sztachelską, znalazły się m.in. nieprzedrukowywane od czasu wydania XIX-wiecznych pierwodruków studia na temat estetyki i symboliki barw, roli brzydoty w sztuce czy znakomite studium o charakterze Hamleta oraz – przypominane stosunkowo najczęściej – analizy malarstwa Jana Matejki i Aleksandra Gierymskiego. Pozycja ta ma szansę przywrócić Struvego naszej pamięci i być może po raz pierwszy pozwoli przeczytać go tak, jak na to zasługuje.