Filozof, emerytowany profesor filozofii politycznej Oxford University. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie przyjął tamtejsze obywatelstwo. Studiował ekonomię i nauki polityczne na Uniwersytecie St. Andrews w Szkocji, a następnie filozofię polityczną i politologię na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1956 r. obronił pracę doktorską z zakresu filozofii politycznej Georga Hegla.
W 1953 r. rozpoczął pracę na Uniwersytecie Oksfordzkim. Wykładał głównie filozofię polityczną, systemy polityczne, historię myśli społecznej i politycznej, przemiany polityczne w Europie Środkowo-Wschodniej oraz historię powojenną Polski. Poza pracą dydaktyczną organizował stypendia w Oksfordzie dla naukowców i studentów z Europy Środkowej i Wschodniej. Jest członkiem honorowym Collegium Invisibile.
Angażował się także w działalność polityczną. Na początku lat 90. był doradcą Komisji Konstytucyjnej Sejmu RP i członkiem Rady Premiera ds. kształcenia urzędników państwowych, a także konsultantem EWG i OECD ds. programów reformy władz i administracji publicznej.
Zarówno w Polsce, jak i Wielkiej Brytanii pełni wiele funkcji społecznych, jest m.in. przewodniczącym Stefan Batory Trust w Oksfordzie, członkiem Rady Powierniczej Polonia Aid Foundation Trust z siedzibą w Londynie. W 1988 r. w imieniu George’a Sorosa założył w Polsce Fundację im. Stefana Batorego. Obecnie jest członkiem Rady Fundacji. W 1994 r. powołał do życia Szkołę dla Młodych Liderów Społecznych i Politycznych.
Autor publikacji „Wolność, państwo, społeczeństwo: Hegel a problemy współczesnej filozofii politycznej” (1998), „Polska droga od komunizmu: refleksje nad historią i polityką 1956-2006” (2007).