O wojennych zbrodniarzach wydano wiele książek, ich nazwiska znamy z kart podręczników. Ale kim są kobiety, które zdecydowały się żyć u ich boku? Co sprawiło, że wybrały takie życie? James Wyllie w historycznym ebooku „Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy” opowiada o dwóch dekadach trudnej historii oraz o tym, jakie miejsce miały w niej te właśnie kobiety.
Margarete Himmler, Magda Goebbels, Carin i Emmy Göring, Ilse Hess, Lina Heydrich i Gerda Bormann. Żyły jakby obok wojennych tragedii. Mieszkały w pięknych domach, wśród kradzionych dzieł sztuki i służących im niewolników. W zamian służyły hitlerowskiemu państwu, zachowywały milczenie i były ostrożne, by nie narazić karier swoich mężów. Nawet jeśli ich małżeństwa były pełne oszustw i zdrad, a w końcu doprowadziły je do ubóstwa, uwięzienia lub śmierci.
Ebook Żony nazistów to fascynująca literatura faktu
Żony nazistów były zafascynowane osobą Hitlera w równym stopniu, co ich mężowie. Z ebooka Jamesa Wyllie'ego dowiesz się, że niejednokrotnie z wielką pasją służyły ideologii i rywalizowały o społeczną pozycję. Nie zawsze pozostawały nieświadome zbrodni, za które odpowiadali ich mężowie. Były przykładnymi nazistowskimi żonami, matkami i córkami, oddając się sprawie z ogromnym zaangażowaniem. Dzięki ebookowi „Żony nazistów" masz szansę poznać ich miejsce na czarnych kartach historii.
James Wyllie nie pozostaje jednak tylko oskarżycielem, nie przedstawia kobiecych wcieleń zła. Choć partnerki najważniejszych nazistów w państwie wiedziały, czego dopuszczają się ich mężowie, darzyły ich miłością. Ebook „Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy” pokazuje, jak oddanie rodzinie i Rzeszy szły z sobą w parze.
James Wyllie jest wielokrotnie nagradzanym pisarzem oraz scenarzystą, współpracującym w tworzeniu filmów dla m.in. BBC. Interesuje się szczególnie tematyką wojenną. Jest autorem publikacji dotyczących I i II wojny światowej m.in. „Hermann i Albert Göringowie. Pan wojny i zdrajca” oraz „Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy”.
Książka „Żony nazistów” jest dostępna jako ebook [w formacie epub i mobi] oraz audiobook [mp3].
Przeczytaj fragment ebooka „Żony nazistów. Kobiety kochające zbrodniarzy” (ebook w formatach epub, kindle mobi):
Wiosną 1920 roku Ilse Pröhl wprowadziła się do renomowanego domu akademickiego na obrzeżach Monachium, chcąc skorzystać z nowych możliwości edukacyjnych, jakie otwierały się w Niemczech przed kobietami. W 1900, roku narodzin Ilse, po raz pierwszy dopuszczono kobiety na uczelnie. Osiem lat później otwarto pierwsze kobiece odpowiedniki gymnasium, ekskluzywnych płatnych szkół średnich, które przygotowywały uczennice do egzaminu wstępnego na studia, zwanego abitur.
Do tych szkół mogły uczęszczać tylko nastolatki z bogatych rodzin, co jednak nie stanowiło problemu dla Ilse – jej ojciec był szanowanym lekarzem, opiekował się członkami pruskiego dworu w Berlinie i został głównym lekarzem w elitarnym garnizonie w Poczdamie. Czternastoletnia Ilse zaczęła naukę w jednej z tych prestiżowych szkół średnich. Była bystrą, energiczną i lubianą uczennicą, interesowała się szczególnie muzyką i literaturą. Lubiła też piesze wędrówki i biwakowanie, wyprawy na łono natury popularne wówczas szczególnie wśród młodzieży z klasy średniej, która szukała w ten sposób ucieczki przed bezduszną atmosferą miejskiego życia. Ten ruch powrotu do natury został zapoczątkowany jako wyłącznie męska rozrywka, lecz w czasie gdy zaangażowała się w niego Ilse, kobiety już dawno dołączyły do mężczyzn.
Na beztroskie dorastanie dziewczynki cień rzuciła pierwsza wojna światowa. Ilse wspierała siły zbrojne i była żarliwą patriotką, ale katastrofalną sytuację na północy Francji uświadomiła sobie w pełni, gdy jej ojciec, wysłany na stosunkowo spokojny odcinek frontu, wiosną 1917 roku zginął.
Po tej bolesnej osobistej stracie mocno przeżyła klęskę Niemiec i zawirowania grożące rozpadem kraju. Wreszcie, w ostatnim roku nauki Ilse w gymnasium, jej matka ponownie wyszła za mąż (za dyrektora muzeum) i cała rodzina przeprowadziła się do Monachium, gdzie dziewczyna miała zdawać abitur.
Chcąc pokazać, jak ważna jest dla niej niezależność, Ilse nie zamieszkała w swoim nowym domu, lecz wynajęła pokój w akademiku. Pewnego wieczora wpadła na mieszkającego w tym samym budynku wysokiego mężczyznę w mocno już wytartym, obszarpanym mundurze, który przedstawił się burkliwie jako Rudolf Hess. Uwagę Ilse natychmiast zwróciło to, jak wymizerowany jest nowy znajomy, a także jego gęste brwi, które niemal zrastały się na środku czoła, zapadnięte oczy i umęczony wyraz twarzy. Choć nie dał się poznać jako szczególnie uprzejmy młodzieniec, od razu jej się spodobał.
Trudno powiedzieć, czy dwudziestosześcioletni wówczas Hess miał podobne odczucia. Ze wszystkich najwyższych rangą nazistów był najbardziej tajemniczy. Dziesiątki ekspertów, od psychiatrów do historyków, próbowało go zrozumieć. Hess był zagadką nawet dla samego siebie. W liście do przyjaciela wyznał, że czuje się rozdarty między dwiema różnymi stronami swej osobowości: jedna pragnęła niemal mniszej egzystencji, wypełnionej rozmyślaniami o tajemnicach wszechświata, druga zaś łaknęła krwi i walki.
Właśnie to połączenie myśliciela z człowiekiem czynu przypadło do gustu Ilse. Wysłużony mundur, który nosił tamtego brzemiennego w skutki wieczora – Ilse natychmiast to rozpoznała – należał do osławionego Freikorpsu Franza von Eppa, do którego Hess wstąpił podczas brutalnego zamachu na lewicowy rząd w Monachium w 1919 roku.
Był również odznaczonym weteranem – otrzymał Krzyż Żelazny za odwagę – i dwukrotnie odniósł rany. Podczas straszliwej bitwy pod Verdun, gdzie widział „grozę śmierci[2] we wszystkich postaciach”, został trafiony szrapnelem, a gdy prowadził atak piechoty w Rumunii, postrzelono go w pierś. Wróciwszy do zdrowia, Hess przeszedł szkolenie lotnicze, spełniając wieloletnie marzenie o lataniu, ale nim mógł się sprawdzić w walce, wojna dobiegła końca.
Na początku konfliktu Hess stanął przed decydującym wyborem życiowym. Chciał studiować, ale jego ojciec wolał, by zajął się prowadzeniem rodzinnego biznesu, firmy importowo-eksportowej z siedzibą w Aleksandrii. To tam, w wystawnej willi na skraju pustyni, dorastał Hess – te okoliczności mogły zresztą przyczynić się do tego, że stał się wycofanym chłopcem. Ojciec Hessa był człowiekiem bardzo zasadniczym, a za najważniejszy dzień w roku uważał urodziny kajzera. Hess czuł silniejszą więź z matką, łagodną, inteligentną kobietą, która niegdyś zainspirowała go do zainteresowania się astrologią.
